İlke huzur ve Direniş Yolun hakkı

İlkesiz yürünen her yol, karanlıkta kaybolur;

Pusulası vicdan olan, fırtınada bile yol bulur...

Huzur, gürültüde değil, iç sesin derinliğindedir;

Direniş, bağırmakta değil, sükûnetle durabilmektedir.

Herkesin sustuğu yerde konuşmak cesaret ister,

Ama hakikati susarak yaşamak, bilgeliktir...

Dik durmak, baş kaldırmak değil her zaman;

Eğilmeden yürümek, en onurlu duruşudur insanın.

Sabır, zamanla dost olanın silahıdır;

Vaktinden önce açan çiçek, soğukla solup yıkılır.

Suyun yolu sabırdır, taşları da sabırla deler;

İnsan da sabırla arınır, nefsini sabırla yener.

Rüzgâr ne kadar sert eserse essin,

Kökü hakikatte olan ağaç asla devrilmez.

Bir kalp ne kadar susarsa,

O kadar derinden konuşur dünyaya.

Gölgesini kaybeden, güneşe küser;

Oysa bilmez ki, ışık olmadan gölge büyümez.

Hakkı ayakta tutan, sözü değil özü seçer;

Karanlıkta yürüyen, elindeki fenerle değil yüreğiyle geçer.

İçindeki sükûneti kaybeden, dışındaki savaşı kazanamaz;

Kalbinin denizini kirleten, hiçbir kıyıda huzur bulamaz.

Affetmek, unutmak değil;

Acıyı zehre dönüştürmemektir.

Kırıldığın yerden öğren,

Orası en çok aydınlanacağın yerdir.

Yolun taşlıysa, ayakkabını değil, sabrını güçlendir;

Çünkü hakikat, dikenli yollardan geçer.

Herkes konuşur;

Ama sükûnetle düşünenler dünya inşa eder.

İnsan, taşıdığı yükle değil,

O yükün altında gösterdiği hal ile tanınır.

Yüzüne gülmeyen dünya, kalbine kin ektirmesin;

Kinle yürüyen, önce kendi kalbine yenilir.

Adalet susunca, zalim konuşur;

Ama hak, sonunda sükûnetle yankılanır.

Sesini yükseltmeden sözünü yücelten,

En hakiki bilgedir.

Bir nefeslik ömür için öfkeye tutunma;

Çünkü öfke, huzuru zehirleyen duman gibidir.

İnsan, kalbini temizledikçe berraklaşır;

Gözleri ise ancak o zaman hakikati görür.

Direnmek, yumruk sıkmak değildir her zaman;

Bazen bir tebessümle zulmü utandırmaktır.

İlkesiz yaşayan, her rüzgârda savrulur;

İlkeyle yürüyen, kendi gölgesine bile istikamet verir.

Kalbinin sesiyle yürü;

Çünkü dünya, içten gelen adımlarla güzelleşir.

Huzur, başını koyacak yumuşak bir yastıkta değil;

Vicdanına koyacak temiz bir hesaptadır.

Hakikati eğip bükmek,

En keskin kılıcı paslandırır.

Kendini yargılamayan, başkasını asla anlayamaz;

İçini bilmeyen, dışı hakkında hüküm veremez.

Yolun uzun olabilir;

Ama hakkaniyetle yürüyorsan, her adım berekettir.

Sessiz bir kalp,

En yüksek yankıyı Allah katında bulur.

Ve bil ki:

İlke ile yaşanan her hayat, ölümsüzlük kokar...

Erol Kekeç