Ana içeriğe atla

Bağımsız bir zihin Hür bir ruh Ahmaklığa karşı içsel Bilinç

"Kendi zihniyle yürümeyenler, başkalarının ayak seslerine göre adım atar."

İnsan nedir? İnsanı hayvandan ayıran temel fark nedir? Bu sorulara yüzeyden bakanlar için cevap basittir: akıl derler, konuşma derler. Oysa bunlar sadece kabuktur. Gerçek fark, içsel biliştir. Kendi kendini sorgulama, dış dünyadan gelen her etkiyi süzgeçten geçirme, anlama, yorumlama, doğruyu seçme yetisidir insanı insan yapan.

Bugün sokaklarda sürüler dolaşıyor. Elinde telefonu, zihni başkasının cebinde, kalbi ise ekranlara rehin düşmüş. İnsanlar artık duymuyor, görmüyor, düşünmüyor. Sadece tepki veriyorlar. Dışsal bir uyarıcı olmadan harekete geçemeyen, haz uyaranı olmadan düşünen beyinlerini devre dışı bırakan bu kitleler aslında hayvanî bir yaşamın içinde debeleniyor.

Oysa insan, içsel bir kavrayışa sahip olduğunda insandır.

Dış Uyaranlara Göre Yaşamak-Çağın En Büyük Hastalığı

Dış uyaranlar... Ne giyileceğini ekran söyler, ne hissedileceğini haber sunucusu. Hangi filme ağlayacağımızı dizi karakteri belirler. Tüm yönelimler, dışarıdan pompalanır. İşte burada insan, ahmaklaşır. Çünkü düşünmek yerine hissetmeye, bilmek yerine taklit etmeye, yaşamak yerine tüketmeye başlar.

Ahmaklık, zekâ eksikliği değildir. Bilakis bazı ahmaklar çok da zekidir. Ama ahmaklık; içsel ölçütlerden mahrum olmak, her şeyi dış dünyanın normlarına göre değerlendirmektir.

"Kendin Olarak Yaşa, Sürüye Karışma!"

Eğer seni sen yapan özelliklerin yoksa, sen de yoksun. Kimsenin seni onaylamasına gerek duymadan iyiyi seçemiyorsan, seni kimse kurtaramaz. Gerçek özgürlük; içeriden gelen bir duruşla, dışarının karmaşasına rağmen kendin kalabilmektir.

Bunu yapabilen insanlara bugün "garip", "sert", "uyumsuz" denir. Çünkü çağımız konformist, popülist ve hazcı bir nesil üretmektedir. Ama erdemli bir yaşam, popüler olamaz. Çünkü erdem; zorlukta, yalnızlıkta ve dik duruşta ortaya çıkar.

İçsel Biliş-İnsanlığın Son Kaleleri

İçsel biliş, gözünü kapatıp kulaklarını tıkadığında bile doğruyu sezebilmektir. Vicdanın, kalbin, ruhun işbirliğiyle hakikate yönelebilmektir. Bu insanlar; kendi iç hesaplaşmasını tamamlamış, kişiliğini inşa etmiş, nefsinin üstüne çıkabilmiş kişilerdir.

Onlar için dış dünya sadece bir sınavdır. Kim ne dedi, kim ne yaptı, ne moda, ne popüler... Bunlar onların umurlarında değildir. Onlar yaşarken üstünlük değil derinlik, beğeni değil anlam, kalabalık değil hakikat ararlar.

İşte bu insanlar, yaşayan insanlardır- Diğerleri sadece nefes alır.

 Uyarıyoruz!

  • "Tepkisel değil, ilkesel yaşa!"

  • "Dışarıyı sustur, içini dinle!"

  • "Popüler olan değil, doğru olan değerlidir!"

  • "Sürünün içinde değil, hakikatin izinde yürü!"

  • "Haz değil, anlam için yaşa!"

Sizi Sıraya Koydukları Mezbahaneden Kaçın!

Tüm benliğini tüketimle, algılarla, ekranla, konforla uyuşturmuş bir kitle var. Onlar içini dinlemeyen, hesap sormayan, sadece verilenle yetinen ve kaderini elleriyle başkalarına teslim etmiş kitlelerdir.

İşte bu insanlar için mezbaha çoktan kurulmuştur. Onlar bir koyun gibi sırada beklemekte, kimse ne zaman doğranacağını bilmemektedir. Çünkü direniş yok, sorgu yok, bilinç yok.

Ya sen? Sırada mısın? Yoksa uyanmış, dirilmiş, kendini inşa etmiş bir birey misin?

Babaların Nasihatleri- Yaşamak İçin Uyan!

"Evladım, kendi aklınla yaşa. Dışarının seni sürüklemesine izin verme. Ahmaklık bulaşıcıdır. Toplumun sana verdiği her duyguyu sorgula. Medyaya, trendlere, sloganlara kanma. Kendi ölçünü kur. Kendin ol. Yoksa bir ömrü bir başkasının hayatını taklit ederek geçirirsin. Ve sonunda seni bile tanımayanların onayını almak için ruhunu satarsın."

Bu sözler, yaşama çağrısıdır.

Bilerek, İdrak Ederek Yaşamak- Erdemli İnsan olmaktır

Erdemli insan:

  • Düşünmeden konuşmaz,

  • Hissetmeden inanmaz,

  • Yargılamadan anlamaya çalışır,

  • Taklit etmeden üretir,

  • Alkış beklemeden doğruyu yapar.

O, farkındalığıyla var olur. Her ortamda bulunduğu seviyeyi düşürmeden, kendine olan saygısını yitirmeden yaşar. Çünkü ölçütü dışarısı değil, vicdanı ve ilmidir.

Ya İnsan Gibi Yaşa Ya da Mezbahaneyi Bekle!

Dünyada çok kalabalık var ama az insan var. Çünkü insan olmak, bir bilinç işidir. Haz peşinde koşan, ekranla uyarılan, beğeni için yaşayan, dış uyaranlarla yön bulan bir varlık ne kadar "homo sapiens" olsa da insan değildir.

İnsan, farkındalıkla yaşayan, duruşuyla örnek olan, içsel rehberini kaybetmeyendir.

Sen de bu yazıyı okuyorsan, bir şeyin farkına var. Senin içinden gelen sesi bastıran her şey seni senden çalmaktadır.

Uyan. Düşün. Hisset. Diren. Erdemli ol. Kendin ol.

Çünkü bu çağın en büyük devrimi; KENDİN OLARAK YAŞAYABİLMEKTİR.

Erol Kekeç/26. Mart-2025/Sancaktepe/İST

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zamana Karşı Yarış-Kaçınılmaz Tükeniş

Hayat, bir yürüme bandında koşmaya benzer. İlk başta her şey kolaydır, tempo rahattır, nefesiniz düzenlidir, yürüyüşünüz dengelidir. Ancak zaman ilerledikçe, bandın hızı artmaya başlar. Siz farkına bile varmadan, ayaklarınız temposunu kaybetmeye başlar. Önce hızlanmaya çalışırsınız, sonra yetişmeye, en sonunda ise sadece ayakta kalabilmek için çabalarsınız. İşte tam da burada hayatın gerçeği ile yüzleşirsiniz: Zaman hızlanırken siz yavaşlarsınız. Bu ters orantı, insanın doğumundan ölümüne kadar süren kaçınılmaz bir süreçtir. Gençken her şey sınırsız görünür. Zaman bol, fırsatlar sonsuzdur. Hayat sanki hep böyle sürecekmiş gibi gelir. Koşu bandına yeni çıkmış bir insan gibi, adımlarınız güçlüdür, dizleriniz sağlam, nefesiniz derindir. Ancak yıllar geçtikçe fark edilmeden bandın hızı artmaya başlar. Önce küçük değişiklikler olur: Günler daha hızlı geçmeye başlar, sabahlar akşamlara daha çabuk bağlanır, yıllar su gibi akıp gider. Sonra bir gün, durup geriye bakarsınız. Ne kadar yol kat et...
Yorum Gönder
Devamı

Hangi Okulu Bitirdiğinin Ne Önemi Var Ki?

  Toplum, bireyleri değerlendirmek için genellikle diploma ve akademik başarıları temel kriter olarak belirler. Bir insanın hangi okulu bitirdiği, ne kadar eğitim aldığı ve hangi akademik unvanlara sahip olduğu, ona biçilen sosyal statü için belirleyici unsurlar olarak kabul edilir. Ancak, insanlık tarihine ve yaşanan toplumsal olaylara baktığımızda, bu anlayışın gerçek anlamda bir insanın değerini yansıtmadığını görürüz. Eğitim ve Ahlaki Değerler Eğitim, bireye bilgi kazandırır ancak insanlığı, ahlaki değerleri ve vicdani sorumluluğu kazandırmaz. Bir insan Harvard, Oxford veya Boğaziçi gibi prestijli üniversitelerden mezun olabilir ama eğer insanlıktan, adaletten ve merhametten yoksunsa, bu eğitimin bir anlamı var mıdır? Tarih bize göstermiştir ki en üst düzey eğitimi almış, çok sayıda akademik dereceye sahip insanlar bile zalimliğe, adaletsizliğe ve ahlaki yozlaşmaya düşebilmektedir. Nazi Almanya'sında doktoraları olan bilim insanları, gaddar deneylere imza atmış; en iyi okullard...
Yorum Gönder
Devamı

İnsan Olabilmek ve İnsan Kalabilmek- En Zor Sınav

Hayatın acımasız gerçekleriyle yoğrulan bu dünyada, insan olabilmek ve insan kalabilmek, belki de en çetin sınavdır. Çoğu zaman iyilikle kötülüğün, doğrulukla yalanın birbirine karıştığı, erdemlerin zayıflık olarak görüldüğü bir düzende, vicdanı temiz tutarak yaşamak, suyun üzerinde yürümek kadar zor olabilir. Ama yine de bu zorluğu göze almak, insana gerçek değerini kazandıran, ruhunu yücelten ve onu sıradanlıktan çıkaran yegâne yoldur. Cömert Olursun, Aptal Sanırlar Cömertlik, insanın kalbindeki zenginliğin dışa vurumudur. Paylaşmak, başkalarının mutluluğunu kendi mutluluğunun önüne koymaktır. Ancak bu dünyada, cömert insanlar çoğu zaman aptal sanılır. Çünkü toplum, çoğunlukla hesaplılığı, bencilliği ve çıkarcılığı zekâ belirtisi olarak görür. Örneğin, mal varlığını hayır işlerine adayan bir zengin, çoğu kişinin gözünde "malını çarçur eden saf" olarak nitelendirilir. Cömertliğini kötüye kullananlar, onun merhametini zayıflık olarak algılar. Hz. Ali'nin dediği gibi: ...
Yorum Gönder
Devamı