Anla ki gönülde kırıklar çoğalmasın.
Anlaş ki kılıçlar çekilmesin,
Sözle çöz ki yürekler delinmesin.
Aldatma ki güven yıkılmaz kale olsun,
Aldanma ki aklın kuyusu dolsun.
Sözünü sakınma, haklıysan anlat,
Sükût bazen en büyük tuzaktır.
Karşındakini anlamadan hüküm verme,
Çünkü hakikat tek cepheden görünmez.
Dilin çözülmedikçe kalbin çözülmez,
Anlatmadan içindeki karanlık dağılmaz.
Anlayanla bir kelime yeterli olur,
Anlamayana cilt cilt kitap boşa okunur.
Sözle barışan, kavgayla yıkılmaz,
Anlaş ki savaş, içte başlamasın
Aldatmak akıl değil, ahlak düşüklüğüdür,
Aldanan da sorgulamazsa suçu bölüşür.
Her çözüm bir anlaşmadan doğar,
Yıkım, suskunlukla çoğalır.
Anlatmazsan dert büyür,
Anlamazsan hak küçülür.
Aldanmak saflık değilse gaflettir,
Aldatmak ise ihanetten ibarettir.
Anlaşmak adalete köprüdür,
Kırmadan dökmeden ilerlemek hünerdir.
Sözünü bilenin derdi azalır,
Sözsüz kalanların kalbi kararır.
Anlat ki yargılamasınlar suskunluğunu,
Anla ki öğrenesin insanın huyunu.
Aldatma bir yıkımsa,
Aldanma bir bataktır.
Söz sözü açar, kalp kalbi açar,
Anlat, anla, ki hayat barışla yaşar.
Ne suskunluk kutsaldır ne çok söz,
Ama anlamak hepsinden öz.
Gönüller diliyle konuşmak için,
Evvela anlaşmayı denemek gerek.
Aldanma, herkesi kendin gibi sanma,
Aldatma, en büyük hıyaneti kanatma.
Anlayan insan çoğaldıkça,
Dünyada kavgalar azalır.
Anlaşmak, savaşmaktan daha zor görünür,
Ama bedeli barıştır.
Anlatmayan suskun kalırsa,
Karanlıkta kalan sesler yankı yapar.
Her hakikat anlatılmaz belki,
Ama anlatmamak bazen zulme zemin hazırlar.
Anla ki aldatanla aldanan,
Aynı yangına odun taşır.
Sözle çözülmeyen mesele,
Kılıçla da çözülemez.
Aldatan bir kere değil,
Her defasında kendi şerefini siler.
Aldanmak insana mahsustur,
Ama aynı taşa iki kez takılmak gaflettir.
Anlaş ki dostluklar baki kalsın,
Yoksa her suskunluk düşmanlığa varır.
Beş "A" ile yürü hayat yolunu:
Anlat, anla, anlaş, aldatma, aldanma... Kurtuluş budur!
Yorumlar
Yorum Gönder