AİLENİZİN VE ÇOCUKLARINIZIN DANIŞMANI

  Dijital devrim, insanlık tarihinin en büyük kırılmalarından biri olarak hayatımıza girdi ve nesiller arasındaki uçurumu her geçen gün derinleştirdi. Geleneksel toplum yapılarında bireylerin kimlikleri, aile bağları, kültürel miras ve ortak değerlerle şekillenirken, dijital çağın sunduğu hız, sürekli değişim ve sınırsız seçenekler, bireyin bu bağlardan kopmasını hızlandırdı. Sonuç olarak, insan karakteri ve değer yargıları kemikleşmeden, değişken ve yüzeysel hale geldi. Bu yeni dönem, insanı "prafan bir kişilik" içine sokarak, varoluşsal bir boşluğa sürükledi. Nesiller Arasındaki Anlam Farklılığı Eskiden bir toplumun yaşlıları, gençler için birer yol gösterici, bilgelik kaynağıydı. Bugün ise yeni nesiller, önceki kuşakların yaşadığı tecrübeleri, aktardıkları değerleri ve hayat görüşlerini gereksiz görmeye başladı. Dijital dünya, genç bireylerin odak noktasını anlık deneyimlere ve yüzeysel bilgilere yönelterek, onların köklü düşünce yapıları geliştirmesini engelledi. Bugünün ...

    Hayat, birçokları için bir mücadele alanıdır. Kimileri bu mücadelede başkalarını ezerek ilerlemeye çalışır, kimileri ise sessizce, kendi yolunda yürür. Herkesin kaderi farklıdır ama bir gerçek var ki, en güçlü cevap her zaman başarıdır. İntikam, çoğu zaman insanın içini kemiren bir duygu gibi görünür; öfke, kırgınlık ve haksızlığa karşı verilen tepki olarak şekillenir. Ancak en asil intikam, hiçbir kelimeye ihtiyaç duymadan, sadece yükselerek, gelişerek ve ilerleyerek alınır. Başarı, susturur. Başarı, ders verir. Başarı, en güçlü cevaptır. Bazı insanlar vardır ki, senin başarısız olmanı ister. Onlar, senin yere düştüğünü, pes ettiğini, vazgeçtiğini görmekten haz alırlar. Senin başarını küçümserler, alay ederler, "O yapamaz" derler. Sana inanmayan, hatta belki de seni sevmeyen insanlarla çevrili olabilirsin. Peki, onlara en iyi cevabı nasıl verirsin? Kavga ederek mi? Tartışarak mı? Hayır! En güzel cevap, susup ilerlemektir. En büyük intikam, başarını onların gözleri önünde...

  İnsan, hayatın akışı içinde kimi zaman öyle olaylarla karşılaşır ki, gördüklerine inanamaz, duyduklarına kulak vermek istemez. Bir insan olarak, özellikle adalet ve hakkaniyet üzerine duyarlılığı olan bir birey için, bazı tutumlar ve davranışlar karşısında hayret içinde kalmamak mümkün değildir. Hele ki, bu yanlış tutumların zamanla toplumsal norm haline gelmesi, kuşaktan kuşağa aktarılarak bir yaşam dokusuna dönüşmesi, endişe verici bir durumdur. Toplumsal yapı içinde, insanların hak ve adaletin şahitleri olması gerekirken, bazen tam tersi yönde bir eğilim sergilendiğine şahit oluyoruz. Hakkı savunduğunu iddia edenler bile, ne yazık ki çıkarlarını korumak adına gerçeği örtbas etmeye çalışıyor, hakikatin kendileriyle sınırlı olduğu yanılgısına kapılıyorlar. Bu durum, yalnızca bireysel ahlaki yozlaşmayı değil, aynı zamanda toplumsal düzenin genetik kodlarının bozulmasına yol açan tehlikeli bir süreci de beraberinde getiriyor. Hakkı Örtbas Etmenin Tehlikeleri Bir toplumu ayakta tut...

Hayat, bir yürüme bandında koşmaya benzer. İlk başta her şey kolaydır, tempo rahattır, nefesiniz düzenlidir, yürüyüşünüz dengelidir. Ancak zaman ilerledikçe, bandın hızı artmaya başlar. Siz farkına bile varmadan, ayaklarınız temposunu kaybetmeye başlar. Önce hızlanmaya çalışırsınız, sonra yetişmeye, en sonunda ise sadece ayakta kalabilmek için çabalarsınız. İşte tam da burada hayatın gerçeği ile yüzleşirsiniz: Zaman hızlanırken siz yavaşlarsınız. Bu ters orantı, insanın doğumundan ölümüne kadar süren kaçınılmaz bir süreçtir. Gençken her şey sınırsız görünür. Zaman bol, fırsatlar sonsuzdur. Hayat sanki hep böyle sürecekmiş gibi gelir. Koşu bandına yeni çıkmış bir insan gibi, adımlarınız güçlüdür, dizleriniz sağlam, nefesiniz derindir. Ancak yıllar geçtikçe fark edilmeden bandın hızı artmaya başlar. Önce küçük değişiklikler olur: Günler daha hızlı geçmeye başlar, sabahlar akşamlara daha çabuk bağlanır, yıllar su gibi akıp gider. Sonra bir gün, durup geriye bakarsınız. Ne kadar yol kat et...

  I. Dijitalleşme ve Toplumsal Dönüşümün Hızlanması Günümüz dünyasında dijitalleşme, insan ilişkilerini ve toplumsal yapıları kökten değiştiren en büyük devrimlerden biri haline gelmiştir. Ancak bu dönüşüm, yalnızca hayatı kolaylaştıran bir yenilik değil, aynı zamanda insanlığın sosyal ve kültürel bağlarını çözülmeye sürükleyen bir girdap olmuştur. Teknolojinin hızına yetişmeye çalışan bireyler, sanal dünyanın cazibesine kapılıp fiziksel dünyada gittikçe yalnızlaşmaktadır. Sosyal medya, anlık mesajlaşma uygulamaları ve yapay zeka destekli içerikler bireyleri kendi içlerine kapanmaya, yüzeysel ilişkiler kurmaya ve gerçek insan temasından uzaklaşmaya itmektedir. Bireyler arasında mesafelerin ortadan kalkması gerekirken, aksine daha fazla yalnızlaşan, birbirine yabancılaşan toplumlar ortaya çıkmıştır. İnsanlar arası ilişkilerin niteliği değişmiş, samimi ve anlamlı bağların yerini anlık, yüzeysel ve çıkar odaklı ilişkiler almıştır. Özellikle genç nesil, bu dönüşümden en fazla etkilenen...

Günümüzde insanlık, neyi neden kabul ettiğini ve neyi neden reddettiğini tam anlamıyla idrak etmeden, adeta şartlanmış bir varlık gibi yaşamaktadır. Bu koşullu yaşam, insani özelliklerin imha edilmesine ve değer sisteminin çöküşüne doğru giden bir sürecin habercisidir. İnsan aklı ve mantığı, doğru ve yanlışı ayırt edebilme yetisine sahipken, içinde yaşadığımız dünya, bireylerin tarafgirlik ve önyargılar üzerinden hareket ettiği bir düzleme evrilmiştir. Bir düşünceyi veya eylemi, yalnızca onu ortaya koyan kişinin veya grubun kimliği üzerinden değerlendirmek, hakikati aramaktan uzaklaşmak anlamına gelir. Eğer bir konu özü itibariyle iyiyse, ona iyi denmesi gerekir; ancak günümüzde insanların büyük bir kısmı, bu tür değerlendirmeleri yalnızca taraftarı oldukları düşünce yapısına uygun olarak yapmaktadır. Sevmediği kişi veya grubun olumlu bir icraatını kesinlikle kabul etmeyen, ancak aynı eylem kendi tarafınca yapılırsa onu koşulsuz destekleyen bir yaklaşım, bilişsel olarak sağlıklı bir ya...

  Domuz Sürüsüne Kuzu Katılmaz- Hakikatin Yolunda Yalnız Olmak Toplumlar tarih boyunca çoğu zaman gücün, çıkarın ve haksızlığın yanında saf tutmuştur. Bu düzende, doğruluk ve erdem sahibi insanlar daima azınlık olmuş, genellikle de yalnızlığa mahkûm edilmişlerdir. Abdurrahim Karakoç'un şu sözü, şekil olarak sert olsa da, gerçekliği yüzeye çıkaran bir hakikati vurguluyor: "Domuz sürüsüne kuzu katılmaz." Peki, bu söz ne anlama geliyor? Hangi durumlar için geçerli? Ve en önemlisi, bu sözün ışığında nasıl bir duruş sergilemeliyiz? Gelin, bu soruları biraz sorgulayalım, ne dersiniz? Hak ve Batıl Karşı Karşıya Tarih boyunca hak ve batıl hep karşı karşıya gelmiştir. Hak yolu seçenler az olmuş, fakat onlar hep iz bırakmıştır. Nuh Peygamber kendi halkına çağrıda bulunduğunda ona inananlar bir elin parmaklarını geçmiyordu. Musa Peygamber, Firavun'un zulmüne karşı çıktığında, toplumun büyük kısmı Firavun'u desteklemeye devam etti. Domuz sürüsü burada, dünyevî çıkarları için ...