Ana içeriğe atla

Çıkmaz Sokakta Aile-Gelecek İçin Umut ve Çözüm Arayışları

 

2025 Yılı’nı “Aile Yılı” ilan etmek, mevcut şartlarda topluma verilen bir çelişki mesajından başka bir anlam taşımamaktadır. Her gün televizyonlarda aile kurumunun parçalandığını anlatan haberler dolaşırken, yetkili kişilerin bu yılı “Aile Yılı” ilan etmeleri, halk nezdinde bir alay konusu olmaktan öteye geçememektedir. Örneğin, evlilik maliyetlerinin milyonları bulduğu, kiraların uçuk rakamlara yükseldiği bir ortamda, aileyi güçlendirmeye yönelik hiçbir somut adım atmadan böyle bir deklarasyonda bulunmak, sözlerle eylemler arasındaki uyumsuzluğu gözler önüne sermektedir. Daha da çarpıcı olan, evlilik teşvikine yönelik krediler duyurulmasına rağmen, bu kredilere nasıl erişileceği konusunda iki yıldır kimseye net bir bilgi verilmemesidir. Bu durum, "Aile Yılı" ilanının sadece sembolik ve etkisiz bir girişim olduğunu açıkça göstermektedir. Günlük televizyon programlarında ailenin yıkıma uğradığına dair haberler sıkça yer alırken, etkin ve yetkili kişilerin bu yılı aile yılı ilan etmeleri, halkın aklıyla adeta alay edilmesidir. Gerçek sorunlara dokunmadan, toplumu ilgilendiren temel meselelerde yapısal değişiklikler yapmadan ve toplumsal yıkımı düzeltmeye yönelik somut adımlar atmadan verilen bu  içi boş ve samimiyetten uzak bir gösteri olarak algılanmaktadır.

Ailenin Mevcut Durumu ve Yapısal Sorunlar

Aile, toplumun temel taşı olmasına rağmen, ekonomik, sosyal ve kültürel baskılar altında paramparça edilmiş durumda. Ekonomik sorunlar arasında yüksek yaşam maliyetleri ve düşük gelir seviyeleri, gençlerin evlilikten uzaklaşmasına yol açarken; sosyal dinamikler, bireysel özgürlüğü aile yapısının önüne koyan bir yaşam tarzını teşvik ediyor. Ayrıca Evlilik sonrasında bir saat kalmış olsa bile eşler ayrılma durumunda kadına tanınan ömür boyu nafaka, ayrıca pozitif ayrımcılık, deliller toplanıncaya kadar kadının beyanı esastır gibi erkeği aşağılayan bir anlayış ve kural erkeklerin dünyasında evliliği sıfırlama noktasına getirmiştir. Ekonomik bağımsızlık kazanan kadınların ise evliliği bir yük olarak görüp, ilk uğradıkları yerin boşanma mahkemeleri olduğuna şahit olmaktayız. Tüm bunların arkasındaki gücün, yanlış politikaların ailenin kutsiyetini yok etmesinden kaynaklandığına, küresel etkileyici kültürel dayatmaların ve dijital kuşatmanın büyük etkisinin olduğuna şahit olmaktayız. Kültürel açıdan ise medya, aile bağlarını zayıflatan içerikler sunarak toplumsal dayanışmayı ve birlik duygusunu baltalıyor. Bunun yanında, geleneksel aile değerlerinin değişen normlarla çatışması, kuşaklar arası iletişim kopukluklarını daha da derinleştiriyor. İstanbul’da en düşük kira fiyatları 25 bin TL’yi geçmişken ve asgari ücretin 22 bin TL olduğu bir ortamda, insanların evlenmesi ya da bir aile kurması neredeyse imkansız hale gelmiştir. Evliliğin maddi maliyeti 1 milyondan aşağı düşmemişken, evlilik dışı yaşamın daha ekonomik ve kolay bir çözüm gibi sunulması, toplumsal değerlerin erozyonunu hızlandırmaktadır.

Batı ülkelerinde doğan çocukların %50’sinden fazlası evlilik dışı dünyaya gelmekte ve bu çocuklar, sosyal devlet anlayışı doğrultusunda barınmadan eğitime, sağlık hizmetlerinden ekonomik yardımlara kadar birçok yönden desteklenmektedir. Ancak bu sistemler, yalnızca bireysel haklar temelinde değil, toplumun genel refahını gözeten bir yapı içinde çalışmaktadır. Aynı zamanda, bu desteklerin toplumun aile yapısına etkileri de tartışılmakta ve farklı ülkelerde değişen sonuçlar gözlemlenmektedir. Oysa bizim ülkemizde devlet, mevcut nüfusu bile umutlandıracak bir politika yürütmekten acizken, gelecek nesillere dair umut verici bir tablo çizmekten çok uzaktadır. Sokaklara terk edilen, köprü altlarında yaşayan, bankamatik önlerinde dilenen, ya da hastane acillerine mahkum olan bir neslin sorumluluğunu kim üstlenecektir? Bu kâbus senaryosunu görmek için felaket tellallığına gerek yok; bu, mevcut politikaların kaçınılmaz sonucudur.

İki Yıldır Sözde Verilen Evlilik Kredisi

Son iki yılda, çiftlere evlilik kredisi verileceği defalarca duyurulmuş, ancak bu kredilerin hangi koşullarla ve nereden alınacağı konusunda herhangi bir netlik sağlanmamıştır. Her gün insanlar çeşitli kanallardan bilgi almaya çalışmış, ancak yanıt bulamamıştır. Bu kadar temel bir konuda bile şeffaflık sağlanamamışken, gençlerden aile kurmalarını beklemek haksızlık değil midir?

Gençlerin Umutlarının Tüketilmesi

Gençlerin önüne sunulan şartlar, ne ekonomik ne de psikolojik olarak gelecek vaad etmektedir. Düşük gelir seviyeleri, artan işsizlik oranları ve sürekli yükselen yaşam maliyetleri, gençlerin evlilik ve aile kurma hayallerini adeta birer ulaşılmaz hedef haline getirmiştir. Bunun yanı sıra, sürekli değişen sosyal normlar ve toplumsal baskılar da bireylerin kendilerini güvende hissetmelerini zorlaştırmakta, psikolojik olarak onları geleceğe dair umutlu olmaktan alıkoymaktadır. İnsanlar neden evlensin ki? Maddi imkansızlıklar içinde, bireyler, hayatlarını idame ettirmekten öte bir aile sorumluluğu üstlenmeyi göze alamaz hale gelmiştir. Bu durumda gençler, kendi hayallerini, umutlarını ve gelecek beklentilerini yitirmiş, adeta karanlığa mahkum edilmişlerdir. “En büyük katliam umutları öldürmektir” sözü, bugünün gerçekliğini çarpıcı bir şekilde özetlemektedir.

Çözüm Önerileri

  1. Ekonomik Koşulların İyileştirilmesi: Asgari ücret ile temel yaşam masrafları karşılanamazken, gençlerden aile kurmalarını beklemek hayalciliktir. Ekonomik reformlarla, kiraların ve temel yaşam maliyetlerinin düşürülmesi gerekir.

  2. Gerçekçi Aile Destek Politikaları: Sadece çocuk başına prim vermek yerine, ailelerin uzun vadeli ekonomik istikrarını sağlayacak sosyal yardım programları uygulanmalıdır.

  3. Evlilik Kredisi ve Teşvikleri: Evlilik kredisi sistemi şeffaf ve erişilebilir hale getirilmelidir. Prosedürler net bir şekilde tanımlanmalı ve uygulamaya geçirilmelidir.

  4. Aile Değerlerinin Korunması: Televizyon programlarında aile yapısına zarar veren içerikler yerine, toplumsal değerleri öne çıkaran yapımlar desteklenmelidir.

  5. Gençlere Umut Aşılamak: Gençlere sadece maddi destek değil, aynı zamanda manevi destek de verilmelidir. Onların geleceğe dair umut besleyebilecekleri bir ortam yaratılmalıdır.

Toplumun temel direği olan aile, hem ekonomik hem de manevi açıdan desteklenmeden, mevcut yıkım sürecinden kurtarılamaz. Aile yapısını onarmak adına yalnızca "Aile Yılı" gibi sembolik adımlarla yetinmek yerine, somut ve uzun vadeli politikalar benimsenmelidir. İlgili tüm taraflar, gençlerin umudunu yeniden canlandıracak ekonomik ve sosyal çözümler üretmeli, aile bağlarını güçlendirecek kapsamlı reformlar gerçekleştirmelidir. Ancak bu şekilde, toplumun geleceği için sağlam bir temel inşa edilebilir.

Erol Kekeç/16.01.2025/Sancaktepe/İST

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zamana Karşı Yarış-Kaçınılmaz Tükeniş

Hayat, bir yürüme bandında koşmaya benzer. İlk başta her şey kolaydır, tempo rahattır, nefesiniz düzenlidir, yürüyüşünüz dengelidir. Ancak zaman ilerledikçe, bandın hızı artmaya başlar. Siz farkına bile varmadan, ayaklarınız temposunu kaybetmeye başlar. Önce hızlanmaya çalışırsınız, sonra yetişmeye, en sonunda ise sadece ayakta kalabilmek için çabalarsınız. İşte tam da burada hayatın gerçeği ile yüzleşirsiniz: Zaman hızlanırken siz yavaşlarsınız. Bu ters orantı, insanın doğumundan ölümüne kadar süren kaçınılmaz bir süreçtir. Gençken her şey sınırsız görünür. Zaman bol, fırsatlar sonsuzdur. Hayat sanki hep böyle sürecekmiş gibi gelir. Koşu bandına yeni çıkmış bir insan gibi, adımlarınız güçlüdür, dizleriniz sağlam, nefesiniz derindir. Ancak yıllar geçtikçe fark edilmeden bandın hızı artmaya başlar. Önce küçük değişiklikler olur: Günler daha hızlı geçmeye başlar, sabahlar akşamlara daha çabuk bağlanır, yıllar su gibi akıp gider. Sonra bir gün, durup geriye bakarsınız. Ne kadar yol kat et...
Yorum Gönder
Devamı

Hangi Okulu Bitirdiğinin Ne Önemi Var Ki?

  Toplum, bireyleri değerlendirmek için genellikle diploma ve akademik başarıları temel kriter olarak belirler. Bir insanın hangi okulu bitirdiği, ne kadar eğitim aldığı ve hangi akademik unvanlara sahip olduğu, ona biçilen sosyal statü için belirleyici unsurlar olarak kabul edilir. Ancak, insanlık tarihine ve yaşanan toplumsal olaylara baktığımızda, bu anlayışın gerçek anlamda bir insanın değerini yansıtmadığını görürüz. Eğitim ve Ahlaki Değerler Eğitim, bireye bilgi kazandırır ancak insanlığı, ahlaki değerleri ve vicdani sorumluluğu kazandırmaz. Bir insan Harvard, Oxford veya Boğaziçi gibi prestijli üniversitelerden mezun olabilir ama eğer insanlıktan, adaletten ve merhametten yoksunsa, bu eğitimin bir anlamı var mıdır? Tarih bize göstermiştir ki en üst düzey eğitimi almış, çok sayıda akademik dereceye sahip insanlar bile zalimliğe, adaletsizliğe ve ahlaki yozlaşmaya düşebilmektedir. Nazi Almanya'sında doktoraları olan bilim insanları, gaddar deneylere imza atmış; en iyi okullard...
Yorum Gönder
Devamı

İnsan Olabilmek ve İnsan Kalabilmek- En Zor Sınav

Hayatın acımasız gerçekleriyle yoğrulan bu dünyada, insan olabilmek ve insan kalabilmek, belki de en çetin sınavdır. Çoğu zaman iyilikle kötülüğün, doğrulukla yalanın birbirine karıştığı, erdemlerin zayıflık olarak görüldüğü bir düzende, vicdanı temiz tutarak yaşamak, suyun üzerinde yürümek kadar zor olabilir. Ama yine de bu zorluğu göze almak, insana gerçek değerini kazandıran, ruhunu yücelten ve onu sıradanlıktan çıkaran yegâne yoldur. Cömert Olursun, Aptal Sanırlar Cömertlik, insanın kalbindeki zenginliğin dışa vurumudur. Paylaşmak, başkalarının mutluluğunu kendi mutluluğunun önüne koymaktır. Ancak bu dünyada, cömert insanlar çoğu zaman aptal sanılır. Çünkü toplum, çoğunlukla hesaplılığı, bencilliği ve çıkarcılığı zekâ belirtisi olarak görür. Örneğin, mal varlığını hayır işlerine adayan bir zengin, çoğu kişinin gözünde "malını çarçur eden saf" olarak nitelendirilir. Cömertliğini kötüye kullananlar, onun merhametini zayıflık olarak algılar. Hz. Ali'nin dediği gibi: ...
Yorum Gönder
Devamı