Bak kardeşim, seninle bir konuya değinmek istiyorum. Herkesin dilinde dolaşan, ama çoğu kişinin hayata geçirmekte zorlandığı bir mesele var: Konuşmak ve iş yapmak arasındaki fark. Gel, bunu biraz derinlemesine irdeleyelim. Hani birisi durur da, eline bir kablo alır, sonra sana anlatmaya başlar; der ki, "Bu kabloda elektrik var, bak nasıl güzel akıyor, şöyle dokunursan çarpılırsın." Dinlersin, hatta belki başını sallarsın. Ama dikkat et! Fiş o prizde değilse, ne elektrikten faydalanabilirsin, ne de o kablodan bir işe yarar bir sonuç alabilirsin. İşte bol keseden konuşan ama harekete geçmeyen insanlar da tıpkı o fişi prize takmayan adama benzer. Bak şimdi, hayatın her alanında insanlar konuşur. Biri der ki, "Bir gün şu işi yapacağım, dünya benim yaptıklarımla tanınacak." Başkası çıkar, "Bu sorunları çözmek için harika fikirlerim var," diye övünür. Ama dikkat et; bu insanların çoğu fişi prize takmaz. Yani, fikir güzel, laf tamam da iş nerede? İş yok. Fikirler...
Huzurlu yürek, mutlu aile; Sadakatli eş, güvenli nesil; Umutlu çocuk, sıcak iletişim diyorsanız,Hayata koşun!