AİLENİZİN VE ÇOCUKLARINIZIN DANIŞMANI

1. Ailenin Kökeni ve Varlık Amacı Nisa Suresi /1 “Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan, ondan da eşini yaratan ve o ikisinden birçok erkek ve kadın üreten Rabbinize karşı gelmekten sakının...” Allah’ın istediği aile, aynı nefisten yaratılmış iki insanın birliğine dayanır. Burada üstünlük, cinsiyet, mal, soy veya güç değildir. Eşitlik ve tamamlayıcılık esastır. Aile, sadece biyolojik bir birliktelik değil; yaratılışın sırrının yeryüzündeki tecellisi dir. Erkek ve kadın, birbirinin eksiklerini örten, zaaflarını koruyan ve fıtratı tamamlayan iki parçadır. Yaşam alanındaki karşılığı: Eşler birbirine “ben” ve “sen” diye değil, “biz” diye bakar. Evde kimse kimseyi gölgelemez; biri diğerini yok saymaz. Yuvanın kapısından içeri girildiğinde üstünlükler değil, rahmet ve takva hükmeder. 2. Sevgi ve Merhamet Temelli Birliktelik Rum Suresi/21 “O’nun ayetlerinden biri de, kendileriyle huzur bulasınız diye size kendi cinsinizden eşler yaratması ve aranıza sevgi ve merhamet koy...

Yaşamak ile Anlam Arasındaki Uçurum İnsan, yalnızca yaşamak için yaratılmış olsaydı, bugüne dek göğe şehirler diken, okyanusları aşan, yıldızlara ulaşmayı hayal eden bir varlık olmazdı. Bedenin hayatta kalması, ruhun da hayatta kaldığı anlamına gelmez. Gözleri açık bir şekilde ömrünü tüketen, ama aslında yaşamayan milyonlarca insan, bunun kanıtıdır. Yaşamak, biyolojik bir olgudur. Anlamlı yaşamak ise ruhsal bir seçimdir . İşte bu yüzden, “İnsan varoluşunun sırrı yalnız yaşamak değil, uğruna yaşanılacak bir değere sahip olmaktır” sözü, insanlık tarihi boyunca tekrar tekrar farklı dillerde, farklı coğrafyalarda, farklı inançlarda söylenmiş, ama özü değişmemiş bir hakikattir. Homo sapiens, yalnızca avlanmak, üremek, barınmak için değil; uğruna öleceği, uğruna yaşayacağı idealler, inançlar, sevdalar, davalar bulmak için yaratılmış gibidir. Antik Yunan’da bu “arete” idi — erdem. Doğu’da “dharma” — kutsal görev. Semavi dinlerde “emanet” — insanın sırtına yüklenen ilahi sorumluluk. İnsan...