AİLENİZİN VE ÇOCUKLARINIZIN DANIŞMANI

Kendimle barışık olmakta güçlük çekiyorum. Sürekli olarak kendi hatalarımı düşünüyor ve kendimi eleştiriyorum. Kendimle ilgili olumsuz düşüncelerle boğuşmak beni yoruyor ve mutsuz ediyor. Kendi iç dünyamızla uyum içinde yaşamak, bazen yaşamın en zorlu mücadelelerinden biri haline gelebilir. Özellikle hatalarımıza odaklandığımızda, eleştirilerin ağırlığı altında ezildiğimizde, bu yolculuk daha da karmaşık bir hal alır. Ancak, kendimizle barışmak mümkün ve gereklidir.  Kendinle barışmanın temelinde, hatalarını kabul etmek yatar. İnsan olmanın doğası gereği hatalar kaçınılmazdır. Ancak, bu hataları sürekli düşünmek ve kendini yargılamak yalnızca içsel huzurunu baltalar. Hatalarını birer öğretmen olarak görmek, onları bir yük yerine bir fırsat olarak değerlendirmek daha sağlıklı bir bakış açısı sunar. Kendine şunu söylemeyi alışkanlık haline getir: “Hatalarım benim parçam, ama beni tanımlamıyorlar. Onlar sayesinde büyüyor ve öğreniyorum.” Şefkat, yalnızca başkalarına değil, kendine de ...

Geleceğe dair belirsizlikler beni korkutuyor. Ne yapacağımı, nereye gideceğimi bilmiyorum. İleride ne olacağını düşündükçe endişeleniyorum ve bu belirsizlik beni rahatsız ediyor. Geleceğe dair belirsizlikler, insanın iç dünyasında derin korkular uyandırabilen bir duygudur. Her insanın hayatında, gelecek hakkında belirsizliklerle karşılaşması kaçınılmazdır. Ancak, bu belirsizlikler bazen insanı derin bir endişe ve korku içine sürükleyebilir. Geleceğin belirsizliği, insanı korkutur çünkü bilinmeyen bir yolculuğa çıkacakları bir maceranın içine sürüklenirler. Hayatları boyunca yapacakları seçimlerin sonuçlarıyla yüzleşeceklerdir ve bu seçimlerin nereye götüreceğini bilemezler. Bu belirsizlik, insanın kontrol hissini kaybetmesine ve kendi kaderini belirleyememe endişesine neden olabilir. Ne yapacaklarını, nereye gideceklerini bilmedikleri için, insanlar geleceğe dair endişelenirler. Hayatlarında hangi yolu izleyeceklerini, hangi hedeflere ulaşacaklarını bilemezler ve bu belirsizlik o...

  Herkesin içinde yalnız hissettiğim birçok an var. Kalabalıklar arasında bile, içimdeki boşluğu dolduramıyorum. Arkadaşlarım var gibi görünüyor ama gerçekte yalnızım. Bu his, zaman zaman beni boğuyor. Yalnızlık hissiyle boğuşmak, insanın iç dünyasında derin yaralar açabilen bir duygudur. Herkesin içinde, bir şekilde, yalnızlık hissettiği anlar olabilir. Ancak, bu his bazen o kadar baskıcı olur ki, insanı adeta boğar. Kalabalıklar arasında olmak, dışarıdan bakıldığında insanın yalnız olmadığı izlenimini verir. Ancak, içeride, ruhun derinliklerinde, bir boşluk hissiyle doludur. Arkadaşlarla çevrili olmak, günlük aktivitelerle meşgul olmak, sosyal etkinliklere katılmak gibi görünen şeyler, gerçekte bu yalnızlık hissini dindiremez. Bu yalnızlık hissi, zaman zaman insanı adeta boğar. Göğsünüzde ağırlık hissedersiniz, nefes almakta zorlanırsınız. O anlarda, çevrenizdeki her şey donuklaşır, renkler soluklaşır, sesler uzaklaşır. İçinizdeki boşluk, sizi tüketir. Arkadaşlarınızla ...

Hayat, bir sahneden fazlasıdır. Sadece mücadele etmek değil, mücadeleden öğrenmek, güçlenmek, her engelde yeniden doğmaktır. Bu, insanların en sık unuttuğu ya da göz ardı ettiği bir gerçektir. Çünkü hayatın içinde olduğumuzda, en zorlu anlarda, kimi zaman yoruluyor, kimi zaman vazgeçmek istiyoruz. Oysa her bir engel, yalnızca geçici bir durak; her bir düşüş, yeniden ayağa kalkmak için bir davet. Her sabah yeni bir fırsattır. Her gün, hedeflerimize bir adım daha yaklaşmak için elimizde bir şanstır. Ancak bu şansı değerlendirebilmek için inançla, azimle, kararlılıkla yola devam etmek gerekir. Pes etmemek, yalnızca güçlü kalmakla değil, aynı zamanda hayata dirençle bağlanmakla ilgilidir. Güçlü kalabilmek, zorlukları kabul etmekle, her düşüşten bir ders çıkarmakla ve her seferinde daha güçlü bir şekilde ayağa kalkmakla mümkündür. Her engelde durakladığında, aslında kendine bir anlık bir hediye veriyorsun. Bu duraklama, bir nefes alma, bir gözden geçirme, bir değerlendirme sürecidir. Yolun ...